มีบางคนรู้สึกว่าปัญหาของโลกนั้นบีบคั้นยิ่ง
ดังนั้นภาวรกิจทางสังคมและการเมืองจึงจำเป็นต้องมาก่อน
พัฒนาการของปัจเจกชน...
วิธีคิดเช่นนี้เองที่ถือว่าความผิดปกติทางใจ
และความก้าวร้าวของปัจเจกชนเป็นผลมาจากสังคมที่ป่วยไข้..
ผู้คนเหล่านั้นจึงพยายามใช้ความผิดปกติและความก้าวร้าวเหล่านั้น
เพื่อก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้น...
และความก้าวร้าวในจิตใจของเราเองแล้ว
เมื่อนั้นความพยายามทั้งมวลแทนที่จะช่วยแก้ปัญหา
ก็กลับจะเสริมปัญหาพื้นฐานให้หนักขึ้น
- ชัมบาลา 148 -
